(niem.) księga piwniczna, najważniejszy dokument każdej niemieckojęzycznej winiarni (zwłaszcza w Niemczech i Austrii). Swoista księga przychodów i rozchodów, w której odnotowuje się ilości zwożonych do winiarni poszczególnych odmian winogron w czasie zbiorów z różnych parceli, objętości wytłoczonego z nich moszczu, otrzymanego wina, użytych drożdży, daty wszystkich operacji winiarskich, w tym okresy leżakowania poszczególnych partii wina, oraz ilości sprzedanego wina.
W Kellerbuchu odnotowuje się wszelkie operacje dokonywane w każdej winiarni. Dziś, w czasach UE, księga jest pod stałym nadzorem władz winiarskich, ale niektóre wytwórnie przechowują takie dokumenty nawet sprzed 100–150 lat! Kellerbuchy stanowią nieocenione źródło dokumentacyjne dla ampelografów (badaczy odmian winorośli), historyków winiarstwa w poszczególnych regionach i w ogóle dla naukowców zajmujących się przeszłością i rozwojem rolnictwa od najdawniejszych czasów.
