Jest ich wielu i pojawili się już w czasach przedchrześcijańskich. Najważniejsi z nich to Sabazios (w starożytnej Tracji), którego zaakceptowali Grecy jako Dionizosa i Rzymianie jako Bachusa. W Mezopotamii była bogini Inanna, pani miłości, radości i wszelkich uroczystych ceremonii.
Z kolei Aztekowie i Inkowie znali Ixtliltona – boga m.in. zabaw i opilstwa. W czasach chrześcijańskich pierwszym był św. Jan apostoł – w dzień jego święta (27 grudnia) w kościołach święcono wino. W tym dniu w epoce renesansu przedstawiciele znanych rodów w piwnicach urządzali przenośne ołtarze, zaś ksiądz święcił naczynia pełne wina i piwnice. Kolejnym jest św. Marcin, biskup Tours, którego czci się 11 listopada, patron winiarzy, winogrodników i właścicieli winnic. W ten dzień urządza się do dziś, zwłaszcza w Niemczech i Austrii (i krajach byłej monarchii) huczne biesiady z młodym winem z ostatnich zbiorów i spożywa się gęsi, a w krajach słowiańskich je się również suto posypane makiem rogale i ciasta z masą nadziewaną orzechami. Ze św. Marcinem związane jest przysłowie: „Święty Marcin pije wino, wodę pozostawia młynom”. W tych samych krajach od XIII w. czczony jest św. Wincent, który odpowiada m.in. za rolników, właścicieli winnic i dobre urodzaje. Jego posąg przybiera się krzewem winorośli. Dziś głównym patronem wina jest św. Urban. Wśród opiekunów były także kobiety, np. św. Dorota, patronka ogrodników (6 lutego). Z kolei św. Marta opiekuje się też spiżarniami i piwniczkami.
Czytasz hasło w słowniku ABC Wina.
Zobacz też dłuższe teksty na temat patronów wina i winiarstwa:
