Wydawać by się mogło, że rola żony dyplomaty to los wygrany na loterii – możliwość zwiedzania i poznawania świata, nauka nowych języków, mieszkanie w różnych miejscach, czyli wszędzie tam, dokąd zaprowadzi kariera męża.
Ann Mah miała okazję doświadczyć tego wszystkiego, a w swej książce Sztuka jedzenia po francusku co najmniej w kilku miejscach dokładnie przedstawia wszystkie plusy i minusy takiego życia. Szczególnie przeprowadzki (średnio co trzy lata) i właściwie brak możliwości robienia własnej kariery oraz tęsknota za rodziną i najbliższymi przyjaciółmi zdają się doskwierać jej najbardziej. Okazuje się jednak, że mając wsparcie najbliższego człowieka i z tej sytuacji można wybrnąć obronną ręką, nawet gdy zostanie się na rok „porzuconą” za sprawą czasami bardzo zaborczej kariery dyplomatycznej męża w obcym mieście. Ale gdy tym miastem jest Paryż, wszystkiemu udaje się jakoś zaradzić i choć Ann przez cały rok rozłąki cierpi z powodu samotności, jest w stanie nie tylko odbyć wiele kształcących podróży, podczas których poznaje zwyczaje gastronomiczne wybranych regionów Francji oraz odbyć wiele rozmów z szefami kuchni i restauratorami, ale jeszcze umiejętnie wszystko opisać. Za sprawą jej książki czytelnik odwiedza położone w południowej Szampanii Troyes, skąd wywodzi się dość kontrowersyjny rarytas w postaci kiełbaski z wieprzowych flaków, położoną nad Atlantykiem Bretanię słynącą ze znakomitych naleśników z mąki gryczanej, Prowansję, Lyon, Langwedocję-Roussillon, Alzację, Sabaudię i Burgundię, by wreszcie trafić do nader istotnego dla historii paryskich kawiarni Aveyronu. Aby dowiedzieć się, w jaki sposób ten górzysty, surowy departament położony w regionie Midi-Pirenejów wywarł wpływ na kształt kulinarnej mapy Paryża oraz jakie w przeszłości było i w co ewoluowało najbardziej typowe paryskie danie, wystarczy przeczytać tę zgrabnie napisaną, pełną ciekawostek książkę. Nie będzie to strata czasu.
Sztuka jedzenia po francusku
Ann Mah
Wydawnictwo Czarne sp. z o.o.
Wołowiec 2015
Cena: 34,90 zł
