Archeologia i winonapój uzyskiwany na drodze całkowitej lub częściowej fer... (...) to bardzo medialna para. Z tego powodu duże zainteresowanie w świecie nauki wzbudziła konferencja, zorganizowana przez Uniwersytet Koç w Stambule (3–4.12.2011). Hasłem przewodnim spotkania była produkcja i konsumpcja wina na terenie Anatolii od zarania dziejów po współczesność.
Wśród przemawiających znalazł się największy autorytet w dziedzinie badań nad starożytną kulturą wina profesor Patrick McGovern z Uniwersytetu w Pensylwanii. Rola mentora predestynowała go do rozpoczęcia konferencji swoim wystąpieniem na temat początków uprawy Vitis vinifery około 7000–6000 lat p.n.e. na terenach dzisiejszej wschodniej Turcji i Gruzji. Kolejni prelegenci omawiali miejsce wina we wszystkich okresach historycznych, od epoki brązu przez cesarstwo bizantyjskie, okres otomański, aż po obecną Republikę Turcji.
Znaczenie wina według uczonych wydaje się wciąż być niedoceniane. Jego udział w budowaniu nowoczesnego społeczeństwa najlepiej widać od momentu „zaimportowania” go przez mieszkańców Egei. Używając przenośni, można powiedzieć, że przepis na demokrację ateńską na pewno zawierał w sobie wino. Ciekawa jest też kwestia popularności wina na niewątpliwie muzułmańskim dworze sułtanów otomańskich. Rola wina jako symbolu prestiżu i napoju elit była żywa od początków historii i nawet zakazy religijnie nie były w stanie tego zmienić. Przyznają to sami organizatorzy konferencji.
Kończące wystąpienia dotyczyły rozwoju enoturystyki w Turcji. Kraj ten już teraz wydatnie korzysta z funduszy europejskich, rozwijając tę gałąź gospodarki. Bo Turcja ma się czym pochwalić! Historyczne szlaki wiodące przez regiony winiarskie, takie jak Bitynia i Kapadocja, są dużą atrakcją dla bardziej mobilnych turystów i archeologów, a z pewnością gratką dla enoturystów.
Łukasz Wojnarowicz
