odmiana białych winogron uprawiana w Niemczech, Austrii i wielu innych krajach.
Znana przynajmniej od średniowiecza. Uważa się, że wywodzi się z dzikich szczepów rosnących gdzieś nad Dunajem. Najprawdopodobniej pochodzi z Austrii, skąd za sprawą cystersów przywędrowała do Niemiec, choć niektórzy utrzymują, że jej korzeni, głównie z uwagi na nazwę, należy szukać w Transylwanii. Do niedawna w Niemczech katoliccy winiarze zwali ją franken, a protestanccy – österraicher. Jej kariera w tym kraju zaczęła się na początku ub. wieku 150 lat temu zajmowała połowę niemieckich upraw. Jej znaczenie zmalało dopiero po II wojnie światowej, gdy masowo zastępowano ją łatwiejszą w uprawie odmianą müller-thurgau.
CHARAKTERYSTYKA. Jest płodna, przeciętnie odporna na chłody, dojrzewa stosunkowo wcześnie (2 tyg. wcześniej niż rieslingbiała odmiana winogron uważana za jedną z najlepszych i n...), ale wymaga lepszych gleb. Daje świeże, niezbyt aromatyczne, owocowe (agrest, pigwa) wina, niekiedy o odcieniu karmelu oraz siana, ekstraktywne, o umiarkowanej kwasowości. Jeśli ograniczy się wydajność, można z niej otrzymać dobre wina z wyróżnikiem. Często wykorzystywana w krzyżówkach.
OBSZARY UPRAW, SYNONIMY: Austria (sylvanerodmiana białych winogron uprawiana w Niemczech, Austrii i w...), Francja (Alzacja; sylvaner), Niemcy (Rheinhessen, Franken, Nahe i Saale-Unstrut), Słowacja (silvánske zelené), Słowenia (zeleni silvanerodmiana białych winogron uprawiana w Niemczech, Austrii i w...), Stany Zjednoczone (sylvaner, franken riesling, monterey riesling), Szwajcaria (grosrhin, gruber, grüner, johanisberg, johanisberger), Węgry (szilváni, zöld szilváni, zöldszilváni), Włochy (sylvaner verde).
