założony w 1868 roku w Oakland, pięć lat później przeniesiony do sąsiedniego Berkley (oba miasta należą do wielkiej aglomeracji Zatoki San Francisco) odegrał wielką rolę w początkowych latach rozwoju współczesnego kalifornijskiego winiarstwa.
A dokładniej jego wydział agronomiczny, kierowany przez Eugene’a Hilgarda, specjalistę od gleb. Wydział miał wielki wkład w pomoc rolnikom w zwalczaniu filokserygatunek mszycy, niezwykle groźny szkodnik winorośli.Atak m..., choć wtedy właśnie zanotował największą w dziejach wpadkę, polecając winiarzom jako podkładkę lokalny gatunek amerykański Vitis californica, który okazał się być zupełnie nieodporny na szkodnika. Wydział publikował jednak wiele znakomitych dzieł agronomicznych, jak również prowadził najnowocześniejsze na tamtym obszarze laboratorium. W 1897 roku laboratorium spłonęło i nie zostało nigdy odbudowane z braku funduszy, które zablokowali zwolennicy prohibicji. Naukowcy przez jakiś czas prowadzili jeszcze krótkie kursy winiarskie, a potem ruszyli w pole, całe dnie spędzając w piwnicach i winogradach, bezpośrednio pomagając rolnikom – do dziś uważa się, że ta ich działalność była krokiem milowym dla kalifornijskiego winiarstwa. Jednak poważniejsze badania naukowe prowadzili już coraz częściej na przedmieściach Sacramento, w Davis (założonym w 1905 roku). Kiedy w 1934 roku, po zniesieniu prohibicji, nie udało się odtworzyć wydziału w Berkeley, niedobitki kadry wylądowały właśnie w Davis, kładąc podwaliny pod najnowocześniejszy wydział enologiczny i winogrodniczy na świecie.
